Mimi - sopran
Musetta - sopran
Rudolf, poeta - tenor
Marcel, malarz - baryton
Schaunard, muzyk - baryton
Colline, filozof - bas
Parpignol, komiwojażer - tenor
Benoît, właściciel domu - bas
Alcindoro, radca stanu - bas
Sierżant celników - bas
Celnik - bas
Prapremiera: 1.02.1896, Turyn (Teatro Regio)
Akt 1
W mansardzie nad dachami Paryża mieszkają poeta Rudolf, malarz Marcel, muzyk Schaunard i filozof Colline. W wieczór wigilijny nie mają ani pieniędzy, ani opału. Jest tak zimno, że Marcel nie może utrzymać pędzla w dłoni. Do rozniecenia ognia Rudolf ofiarowuje rękopis swojego dramatu. Colline przychodzi do domu. Chciał na mieście zastawić kilka swoich książek, ale lombard był już zamknięty. Wtem pojawia się Schaunard z pieniędzmi, opałem, jedzeniem i winem -zapłatą otrzymaną od angielskiego lorda. Postanawiają spędzić Boże Narodzenie w swojej ulubionej kawiarni Momus. Właściciel domu puka do drzwi i żąda zaległego czynszu. Z trudem udaje się im go wreszcie pozbyć. Przyjaciele wyruszają do kawiarni, jedynie Rudolf pozostaje jeszcze przez kilka minut. Znowu rozlega się pukanie do drzwi. Sąsiadka Mimi prosi o ogień, bo chce zapalić świecę. Atak kaszlu zmusza ją do dłuższego zatrzymania się. Ponieważ zapomniała klucza do pokoju, powraca jeszcze raz. Przeciąg gasi obie świece. Kiedy szukają klucza w ciemności, Rudolf natrafia w ciemności na rękę dziewczyny. Rodzi się między nimi zaufanie i sympatia. Z ulicy słychać niecierpliwe wołanie przyjaciół. Oboje ramię w ramię schodzą na dół.
Akt 2
W Dzielnicy Łacińskiej panuje radosny ruch przedświąteczny. Przyjaciele robią zakupy. Rudolf kupuje Mimi różową chustkę. Przedstawia ją przyjaciołom i dochodzi do rozmowy o miłości. Nagle pojawia się elegancka dama ze starszym dystyngowanym panem. To Musetta, była kochanka Marcela. Znudziła się już starszym panem Alcindoro i stara się przyciągnąć uwagę Marcela. Zlecając Alcindoro, by kupił jej nowe buty, Musetta pozbywa się swojego towarzysza. Dawna para kochanków znowu się odnajduje. Przyjaciele dołączają do kapeli wojskowej. Powracającemu Alcindoro kelnerzy wręczają dwa niezapłacone rachunki.
Akt 3
Musetta i Marcel mieszkają w gospodzie przy urzędzie celnym Enfer. Mimi odwiedza Marcela i opowiada mu zrozpaczona, że Rudolf opuścił ją z zazdrości. Kiedy pojawia się Rudolf, Mimi ukrywa się za drzewem i dowiaduje się prawdziwego powodu postępowania Rudolfa. Troska o zdrowie chorej na gruźlicę Mimi skłoniła go do opuszczenia jej. W jego mansardzie na poddaszu stan jej zdrowia pogarszał się coraz bardziej. Mimi pada Rudolfowi w ramiona. Potem rozstają się. Między Marcelem i Musettą dochodzi do sceny zazdrości i oboje również się rozstają.
Akt 4
Rudolf i Marcel są znowu w swojej mansardzie i, pracując, próbują na próżno zapomnieć o swoich kochankach. Colline i Schaunard przynoszą chleb i śledzie. Przyjaciele rozkoszują się obfitym jedzeniem i tańczą z radości. Schaunard i Colline pojedynkują się szuflą do węgla i pogrzebaczem. Nagle pojawia się Musetta ze śmiertelnie chorą Mimi, która chce jeszcze raz zobaczyć swojego kochanka. Chorą kładą do łóżka. Musetta wychodzi, aby kupić wymarzoną przez Mimi mufkę, a Marcel chce wezwać lekarza. Colline postanawia zanieść swój płaszcz do lombardu. Rudolf i Mimi zostają sami i wspominają swój pierwszy wieczór. Reszta osób powraca. Mimi cieszy się z mufki, którą uważa za prezent od Rudolfa i zasypia. Musetta przygotowuje lekarstwo, które przyniósłMarcel. Schaunard spostrzega, że Mimi już nie żyje. Rudolf rozpacza nad zwłokami swojej kochanki.