Czarodziejski flet

Opera w dwóch aktach

Muzyka: Wolfgang Amadeusz Mozart

Libretto: Emanuel Schikaneder


Osoby:

Sarastro  - bas

Tamino  - tenor

Przemawiający (Sprecher) - bas

Pierwszy Kapłan  - bas

Drugi Kapłan - tenor

TrzeciKapłan - partia mówiona

Królowa Nocy - sopran kolorat.

Pamina, jej córka - sopran

Pierwsza Dama - sopran

Druga Dama - sopran

Trzecia Dama - mezzo-sopran

trzech Chłopców - trzy głosy chłopięce lub sopranowe

Papageno - baryton

Papagena  - sopran

Monostatos, Murzyn - tenor

dwaj Mężowie w zbrojach  - tenor, bas

trzej Niewolnicy (partie mówione)

Treść libretta

Akt I

Uciekając przed ogromnym wężem, książę Tamino błądzi, wzywa pomocy i wyczerpany pada zemdlony na ziemię. Trzy tajemnicze kobiety ratują go i zabijają węża. Ptasznik Papageno chwali się budzącemu się z omdlenia Tamino, że to on zabił potwora. Ale trzy kobiety wracają i karzą gadułę, zamykając mu usta na kłódkę. Dają się poznać jako damy ze świty Królowej Nocy, bo to właśnie do jej krainy trafił książę. Królowa ma kłopoty, jej córka Pamina została uprowadzona. Dają księciu portret Paminy i młodzieniec zakochuje się w niej. Królowa Nocy pojawia się we własnej osobie i obiecuje księciu rękę Paminy, jeśli uwolni porwaną z rąk złego Sarastra. Tamino jest gotów to zrobić. Papageno ma mu towarzyszyć. Książę otrzymuje czarodziejski flet, a Papageno dzwoneczki, które mają im pomóc w kłopotach. Zdjęta zostaje kłódka z ust Papagena, trzej chłopcy wskazują im drogę do królestwa Sarastra. W pałacu Sarastra, pod nieobecność władcy, nadzorca niewolników Monostatos chce zmusić Paminę do miłości. Papageno stracił po drodze kontakt z Taminem, przypadkiem odnajduje teraz drogę do Paminy i ratuje ją (raczej z konieczności) przed Monostatosem. Pamina bardzo się cieszy z wiadomości, że zbliża się Tamino, aby ją uwolnić. W tym czasie książę dociera do świątyni mądrości i dowiaduje się, że rządzący tu Sarastro nie jest hultajem. Wzywa za pomocą czarodziejskiego fletu Paminę. Fletnia Pana należąca do Papagena wskazuje mu drogę do ukochanej. Pamina i Papageno próbują uciec, ale przeszkadza im w tym Monostatos ze swoimi niewolnikami. Papageno używa czarodziejskich dzwoneczków: ich dźwięk zmusza wartowników do nieustannego tańca. Już wydaje się, że ucieczka się powiodła, kiedy z polowania wraca Sarastro. Wybacza Paminie, karze Murzyna i rozkazuje zaprowadzić Tamina i Papagena do świątyni, w której zostaną poddani próbom.

Akt II

Sarastro wyjaśnia swoim braciom kapłanom, że Tamino i Pamina są sobie przeznaczeni. Jest to również powodem, dla którego zabrał Paminę spod wpływu jej matki. Ale Tamino musi jeszcze przejść przez szereg prób, zanim zostanie przyjęty do świątyni mądrości i stanie się godny Paminy. Tamino jest zdecydowany stawić czoło próbom, nawet jeśli byłyby niebezpieczne dla jego życia. Papageno, skuszony obietnicą nagrody w postaci powabnej Papageny, podąża z ociąganiem za księciem. Pierwszym rozkazem jest za chowanie absolutnego milczenia. Damy Królowej Nocy ostrzegają egzaminowanych przed kapłańskimi podstępami i śmiertelnym zagrożeniem, Jednak Tamino i Papageno nie dają się zwieść. Monostatos zakradł się do śpiącej Paminy. Także Królowa Nocy odnajduje swoją córkę i zaklina ją, by zabiła Sarastra i odzyskała siedmiokrotny krąg słońca, oznakę wielkiej władzy. Murzyn zabiera Paminie podarowany przez matkę sztylet i grozi: miłość albo śmierć. Pamina wyznaje Sarastrowi plan morderstwa uknuty przez matkę i prosi o zrozumienie dla niej. Pierwsza próba wymaga dochowania nakazu milczenia. Papageno zawodzi w tej próbie. Natomiast Tamino milczy nawet wobec błagań Paminy o jedno słowo miłości. Dziewczyna czuje się zdradzona przez księcia i chce sobie odebrać życie. Trzej chłopcy odbierają jej sztylet i prowadzą do Tamina. Także Papageno chce umrzeć, ponieważ nie może już liczyć na obiecaną nagrodę, ale chętnie pozostaje przy życiu, kiedy trzej chłopcy przyprowadzają mu jego Papagenę. Pamina i Tamino przechodzą próbę wody i ognia. Prowadzona przez Monostatosa Królowa Nocy wdziera się wraz ze świtą do królestwa Sarastra, zostaje jednak zniszczona. Pamina i Tamino są parą i zostają przyjęci do kręgu wtajemniczonych.