Małgorzata de Valois, królowa Nawarry - sopran
Raul de Nangis, szlachcic protestancki - tenor
Marceli, jego protestancki sługa - bas
Walentyna de Saint-Bris, szlachcianka katolicka - sopran
hrabia de Saint-Bris, jej ojciec - bas
hrabia de Nevers, szlachcic katolicki - baryton
Urban, paź królowej - sopran
Bois-Rose, żołnierz protestancki - tenor
katoliccy szlachcice:
Cosse - tenor
Tavannes - tenor
Thore - bas
de Retz - bas
Meru - bas
Maurevert - bas
Prapremiera: 29.02.1836, Paryż (Opera)
Katoliczka Walentyna i protestant Raul kochają się, nie mogą jednak być razem, ponieważ przeszkadza im w tym wzajemna nieufność i powszechna wrogość panująca między tymi chrześcijańskimi wyznaniami. Walentyna pokonuje wszystkie narzucone jej ograniczenia. Jako szlachcianka idzie odszukać ukochanego na ulicy, jako wierząca katoliczka przyznaje się do wiary protestanckiej -a mimo to osiąga tylko jedno: w chwili śmierci łączy się ze swoim ukochanym.
Akt I
Hrabia de Nevers zaprosił do siebie zaprzyjaźnioną szlachtę, między innymi również jedynego w tym gronie protestanta, Raula de Nangisa. Hrabia chce dać znak do pojednania między obiema religiami. Jednak katolicka szlachta pozostaje sceptyczna, a utwierdza ją w tet postawie protestancka szorstkość służącego Raula, Marcela. Raul pomógł niedawno na ulicy nieznanej damie wyjść z opresji i zakochał się w niej. Teraz musi patrzeć, jak piękna nieznajoma spotyka się potajemnie z Neversem, i podejrzewa, że jest to metresa hrabiego. W rzeczywistości jest to Walentyna, córką hrabiego Saint-Bris, która z własnej inicjatywy i na życzenie królowej Małgorzaty de Valois zerwała zaręczyny z Neversem, aby być wolną i móc poślubić Raula de Nangisa -zarówno ona, jak i królowa mają nadzieję na pojednanie zwaśnionych partii.
Akt II
Królowa jest zadowolona z misji Walentyny. Nevers zgodził się na zerwanie zaręczyn. Królowa wzywa do siebie Raula, aby skojarzyć małżeństwo z Walentyną. Raul rozpoznaje w Walentynie piękną nieznajomą, ale obraża ją, traktując jako rzekomą metresę Neversa. To podejrzenie godzi w honor ojca dziewczyny. Królowa nie test w stanie zapobiec otwartet walce między protestantami i katolikami.
Akt III
Także lud paryski podzielony jest na katolików i protestantów, podział pogłębia się, Saint-Bris przygotowuje zamach na życie Raula. Walentyna, która wciąż kocha Raula, ostrzega go, chociaż została już żoną Neversa. Raul za późno spostrzega, że wyrządził jej krzywdę.
Akt IV
W pałacu Neversa katolicy, pod przewodnictwem Saint-Brisa i na zlecenie króla Karola IX, przygotowują pogrom hugonotów. Nevers nie chce brać w nim udziału i zostaje uwięziony. Raui przekrada się do Walentyny, aby prosić o przebaczenie za wyrządzoną jej krzywdę, w ten sposób dowiaduje się o morderczym spisku przeciwko swoim towarzyszom wiary. Na próżno Walentyna próbuje go zatrzymać. Wyznaje mu nawet miłość. Przeżywają krótkie chwile szczęścia, potem Raul biegnie, aby ostrzec swoich towarzyszy protestantów.
Akt V
Uroczysty ślub Małgorzaty de Valois z Henrykiem IV. Królewską uroczystość przerywa Raul, przynosząc wiadomość o rzezi hugonotów na ulicach Paryża. Napadnięci hugonoci schronili się na cmentarzu, wśród nich również Raul i Marcel. Tu odnajduje ich Walentyna. Hrabia Nevers został zamordowany przez własnych ludzi. Ona jest wolna i Raul mógłby wraz z nią oddać się pod opiekękrólowej. On jednak pozostaje ze swoimi towarzyszami losu, a Walentyna przechodzi na protestantyzm, wiarę ukochanego. Marcel błogosławi ich małżeństwo. Ciężko ranni ostatni hugonoci błądzą po ulicach Paryża. Saint-Bris każe ich wszystkich zabić, między innymi również Raula, Marcela i Walentynę. Ten fanatyczny katolik za późno pojmuje, że zabił własną córkę. Królowa Małgorzata na próżno próbuje położyć kres mordom.