Lo sposo deluso (Mąż zawiedziony)

Opera komiczna w jednym akcie

Muzyka: Wolfgang Amadeusz Mozart

Libretto: Lorenzo da Ponte


Osoby

Książę - baryton

Buff - bas

Pani Rossignol - sopran

Pani Nachtigal - sopran

Dyrektor - tenor

Tenorino - tenor

Streszczenie libretta

 

KSIĄŻĘ - mecenas i właściciel teatru - przygląda się generalnej próbie przedstawienia przygotowanego przez Artystów Jego Wysokości z okazji ślubu Księcia... Scena ukazuje garderobę Pana Młodego. Niezdarna służba pomaga mu ubrać się do ślubu. Księcia - Pana Młodego gra inspicjent i główny błazen trupy : BUFF, zaś krnąbrnych służących dworskich - początkująca śpiewaczka : ROSSIGNOL, i tenor - weteran : TENORINO. Ślamazarność służby czyni sytuację napiętą - oto za chwilę pojawi się Panna Młoda, a Pan Młody ciągle niegotowy... Primadonna NACHTIGALL wkracza na scenę w roli Panny Młodej. Brawurową arią wyraża swoje oburzenie. Oczekiwała wytwornego powitania, a spotyka ją wielki afront. Obrażona postanawia oddalić się. Tymczasem Książę {rzeczywisty), rozbawiony rozwojem akcji, zatrzymuje primadonnę na scenie. Przywołuje na wpół ubranego Pana Młodego. Przywołuje Dyrektora autora przedstawienia. Nakazuje zmienić w tym miejscu akcję granej sztuki i spotkać... nieprzygotowane do tego postaci. DYREKTOR improwizuje arię, w której ironicznie podnosi zalety takiej właśnie Młodej Pary. W finale brnie zaś coraz bardziej i wreszcie dokonuje ryzykownej apoteozy STANU WOLNEGO... Tego za wiele i Książę oburzony i dotknięty osobiście takim obrotem sprawy wygłasza płomienny monolog piętnujący grubiaństwo i głupotę artystów, teatru i całej sztuki. Zakazuje przedstawień i likwidując teatr wychodzi obrażony. W finałowym tercecie zrozpaczony Dyrektor, Primadonna i Błazen desperują nad niepojętą i straszliwą przyszłością, która ich czeka.