Manon Lescaut - sopran
Lescaut, jej brat, sierżant gwardii królewskiej - baryton
kawaler Des Grieux - tenor
Geronte de Ravoir, królewski dzierżawca - bas
Edmondo/Edmund, student - tenor
Gospodarz - bas
Muzyk - mezzosopran
Baletmistrz - tenor
Latarnik - tenor
Sierżant strzelców - bas
Komendant marynarki - bas
Perukarz - rola niema
Prapremiera: 1.02.1893, Turyn (Teatro Regio)
Akt I
Na placu przed pocztą w Amiens ludzie (między nimi kawaler Des Grieux) oczekują na przyjazd dyliżansu. Wśród przybyłych podróżnych znajdują się bogaty dzierżawca Geronte, sierżant Lescaut i jego siostra Manon. Mężczyźni udają się do budynku, natomiast Manon pozostaje sama. Des Grieux zakochuje się w dziewczynie od pierwszego wejrzenia. Rozpoczynają rozmowę i okazuje się, że Manon zgodnie z wolą ojca ma pójść do klasztoru. Tymczasem Edmund, przyjaciel Des Grieux, odkrywa, że Geronte chce uprowadzić dziewczynę. Des Grieux wyznaje Manon swoją miłość i prosi ją, by z nim uciekła. Podczas gdy studenci grą w karty odwracają uwagę Lescaut i Geronte'a, zakochani uciekają w pojeździe Geronte'a.
Akt II
Manon mieszka w pałacu Geronte'a w Paryżu, odkąd opuściła kawalera Des Grieux, gdy zabrakło mu pieniędzy. Manon czuje się teraz znudzona zimnym przepychem i tęskni za gorącą miłością kawalera Des Grieux. Od swojego brata dowiaduje się, że kawaler ciągle jeszcze ją kocha. Z pomocą Lescaut spotykają się w pałacu Geronte'a, ale zostają zaskoczeni przez właściciela. Des Grieux nakłania Manon do ucieczki. Kiedy jednakże ta zbiera swoją biżuterię, przybywa straż zaalarmowana przez Geronte'a. Manon zostaje oskarżona przezeń o kradzież, aresztowana i wtrącona do więzienia.
Akt III
Manon Lescaut zostaje skazana na deportację. Starania Des Grieux, by uwolnić ją przekupując straż, nie powiodły się. Manon musi udać się statkiem do Ameryki. Podczas pożegnania sierżant wyrywa ją brutalnie z ramion Des Grieux. Kapitan statku interweniuje i pozwala Des Grieux towarzyszyć Manon w podróży.
Akt IV
Lubiąca zbytek Manon uwikłała Des Grieux w przestępstwo w Nowym Orleanie. Oboje muszą uciekaćz miasta. Na pustyni Manon pada z wyczerpania. Des Grieux na próżno szuka wody. W ostatnich słowach Manon jeszcze raz zapewnia go o swojej miłości i umiera w jego ramionach.