Moc przeznaczenia (La forza del destino)

opera w czterech aktach

Muzyka: Giuseppe Verdi

Libretto: Francesco Maria Piave na podstawie sztuki Don Alvaro o la fuerza del sino (Don Alvaro albo moc zmysłów) Angela de Saavedry z włączeniem jednej sceny z Obozu Wallensteina Friedricha Schillera


Osoby

Postać pierwsza
Postać druga

 markiz Calatrava (B), Leonora di Vargas, jego córka (S), Don Carlos di Vargas, jego syn (Bar), Alvaro, Metys, potomek królewskiego rodu Inków (T), Preziosilla, młoda Cyganka (Ms), ojciec Gwardian, franciszkanin (B), Fra Melitone (Bar), Curra, pokojówka Leonory (Ms), Alkad (B), Mastro Trabuco, poganiacz mułów, później domokrążca (T), Chirurg w wojsku hiszpańskim (T); pogania­cze mułów, hiszpańscy i włoscy wieśniacy, hisz­pańscy i włoscy żołnierze wszystkich rodzajów broni, ordynansi, włoscy rekruci, mnisi francisz­kańscy, żebracy i żebraczki, hiszpańska i włoska ludność wiejska i markietanki (chór)

 

Prapremiera: 10.11.1862, Sankt Petersburg (carski Teatr Bolszoj)

Premiera nowo opracowanej wersji (opracowanie tekstu: Antonio Ghislanzoni): 27.02.1869, Mediolan (Teatro alla Scala)

 

Miejsce i czas akcji: Hiszpania i Włochy, połowa XVIII wieku

 

Treść

Akt I

Sewilla. Sala w domu markiza Calatravy. Leonora di Vargas oczekuje swego ukochanego, potomka Inków, Don Alvara. Planują ucieczkę, ponieważ ojciec Leonory zabronił jej związku z Metysem. Leonora kocha swojego ojca i wciąż jeszcze zwleka, choć wszystko gotowe jest do ucieczki. Ojciec za­skakuje ich i chce powstrzymać córkę. Don Alvaro demonstruje swoje pokojowe zamiary i odrzuca swój pistolet, który uderzając o podłogę strzela i zabija markiza.

Akt II

Odsłona 1: wioska Hornachuelos. Leonorze i Al­varowi nie udała się wspólna ucieczka, zgubili sięw tej koszmarnej nocy. Leonora błądzi bezdomna w poszukiwaniu Alvara, przebrana za mężczyznę, aby uniknąć zemsty swego brata Carlosa. W mieś­cie portowym rodzeństwo spotyka się nagle i Le­onora unika rozpoznania przez brata tylko dzięki właśnie odbywającemu się naborowi do wojska przed nową wyprawą. Carlos opowiada zacieka­wionemu tłumowi historię Leonory i Alvara, któ­ry zgodnie z jego relacją wrócił do Ameryki. Le­onora czuje się teraz nie tylko winna śmierci ojca, ale też zdradzona i opuszczona przez Alvara. Posta­nawia pójść drogą pokuty i oczyszczenia.

Odsłona 2: klasztor franciszkanów Madonna degli

Angeli w pobliżu Hornachuelos. Leonora szuka nie tylko schronienia przed prześladowaniami brata, lecz przede wszystkim uwolnienia od włas­nej trawiącej jej duszę tęsknoty za ukochanym. Dlatego nie wybiera pobytu w klasztorze, lecz życie pustelnicze. Ojciec Gwardian zna losy Leo­nory, więc po odprawieniu uroczystego rytuału zostaje ona wprowadzona do pustelni w pobliżu klasztoru. Klątwa i potępienie mają dotknąć każ­dego, kto zbliży się do pustelni, aby posiąść tajem­nicę mieszkanki.

Akt III

Odsłona 1: Włochy. Las w okolicy Velletri. Minęły lata. Alvaro sądzi, iż Leonora nie żyje. Zrobił karie­rę w wojsku hiszpańskim pod fałszywym nazwis­kiem. Kiedy ratuje życie nieznanemu oficerowi, obaj zawierają przyjażń. Oficerem tym jest Carlos, który również pod fałszywym nazwiskiem służy warmii hiszpańskiej.

Odsłona 2: sala przyjęć w kwaterze wyższego hisz­pańskiego oficera. Alvaro jest ciężko ranny i prze­kazuje Carlosowi swoje rzeczy z prośbą, aby w przypadku jego śmierci zniszczył wszystkie listy. Carlos staje się podejrzliwy, gdyż przyjaciel wy­mienia nazwisko Calvatrese. Wiąże go przysięga, że nie przeczyta listów, jednak wśród rzeczy znaj­duje portret Leonory i rozpoznaje w ten sposób w przyjacielu swego długo poszukiwanego śmier­telnego wroga.

Odsłona 3: Carlos ujawnia swą tożsamość ozdro­wiałemu Alvarowi i wyzywa go na pojedy­nek. Ten błaga go w imię przyjaźni, swojej nie­winności i miłości Leonory o poniechanie walki. Na próżno. Tylko straże ratują Alvara przed ślepą nienawiścią opętanego obsesją honoru Carlosa.

Świat nie może dać Alvarowi tego, czego ten poszukuje: tolerancji i miłości. Będzie więc szukał spokoju w klasztorze. Tłum świętuje, upojony wojną. Tak jak alkohol, sprowadza ona zapomnie­nie o koszmarach świata. Uparci, napominający lud kaznodzieje, jak Fra Melitone, nie znajdują posłuchu.

Akt IV

Odsłona 1: dziedziniec klasztoru Madonna degli Angeli. Fra Melitone rozdziela jałmużnę żebra­kom. Siedem lat Carlos szukał Alvara, wreszcie te­raz wytropił go w klasztorze. Wszystko zmieniło się po owej strasznej nocy klątwy, tylko Carlos trwa przy swojej zemście. Jako mnich Alvaro usiłu­je uniknąć konfrontacji. Na próżno.

Odsłona 2: dolina wśród niedostępnych skał. Dłu­gie lata spędziła tu Leonora na religijnych ćwicze­niach, ale wytęskniony spokój wewnętrzny nie stał się jej udziałem. Wciąż trawi ją miłość do Alva­ra. Do jej pustelni wdziera się dwóch mężczyzn w poszukiwaniu pewnego mnicha. Podczas poje­dynku Alvaro zadaje śmiertelny cios Carlosowi. Kochankowie rozpoznają się. Umierający Carlos przebija sztyletem siostrę. Leonora umiera z bło­gosławieństwem ojca Gwardiana w ramionach Alvara. (W pierwszej wersji Alvaro popełnia potem samobójstwo, rzucając się w przepaść).