Robert Diabeł (Robert le diable)

opera w pięciu aktach

Muzyka: Giacomo Meyerbeer

Libretto: Eugène Scribe


Osoby

Robert, książę Normandii - tenor 
Bertram, je­go przyjaciel - bas 
Książę Grenady - rola niema 
Król Sycylii rola niema 
Izabela, księżniczka Sycylii, jego córka - sopran 
Alicja, normańska wieśniaczka - sopran 
Raim­baud, jej narzeczony - tenor 
Alberti, rycerz - bas 
Herold - tenor 
Zarządca króla Sycylii - tenor 
Ksiądz - bas 
Dama dworu Izabeli - sopran

 

Prapremiera: 21.11.1831, Paryż (Opera)

Streszczenie libretta

Miejsce i czas akcji: Palermo i okolice, około roku 1250

Robert, zesłany na Sycylię książę Normandii, zabie­ga o rękę księżniczki Izabeli. Korzysta przy tym z pomocy diabelskiego Bertrama. Alicja, dawna sio­stra mleczna Roberta i wierna służąca jego matki, otwiera mu oczy: Bertram jest jego ojcem, a równo­cześnie złym demonem, który kocha syna, ale mo­że się z nim połączyć tylko w potępieniu. Z pomo­cą Alicji Robert zrywa przeklęte więzy i zdobywa Izabelę.

Akt I

Robert, z powodu wyuzdanego trybu życia, zosta­je skazany na banicję i jest niechętnie przyjmowa­ny również na Sycylii. Obcy rycerz Bertram przy­łączył się do niego, służąc mu pomocą. Robert kocha z wzajemnością księżniczkę Izabelę i za­mierza ubiegać się podczas turnieju o jej rękę. Normańska dziewczyna, Alicja, przekazuje mu te­stament matki. Robert postanawia, że przeczyta go dopiero wtedy, gdy będzie tego godny. Ber­tram namawia go do gry w kości, w której Robert przegrywa wszystkie pieniądze., a nawet swoją broń.

Akt II

Izabela wyposaża Roberta w nową broń, aby mógł walczyć w turnieju o jej rękę. Jednak Bertram uda­remnia ich plan. Wyzwaniem na pojedynek rzuco­nym przez rzekomego rywala, księcia Grenady, zwa­bia Roberta do lasu. Robert nie zjawia się na turnieju o określonej godzinie, natomiast zjawia się tam stworzony przez Bertrama fantom księcia Grenady, który zdobywa rękę Izabeli.

Akt III

Demony grożą Bertramowi: jeśli do północy nie zdo­będzie duszy Roberta dla piekła, sam zostanie prze­klęty i na zawsze rozstanie się z Robertem. Robert wciąż jeszcze wierzy w wierną przyjaźń Bertrama, nie podejrzewa ani, że to jego ojciec, ani, że jest on de­monem. Dlatego Bertramowi udaje się namówić Ro­berta do użycia cudownej broni, którą mógłby poko­nać rycerza z Grenady. Bertram wywołuje najpierw grzeszne zakonnice z grobów, aby podczas bachana­liów skusiły Roberta do zdobycia gałązki św. Rozalii.

Akt IV

Za pomocą czarodziejskiej gałązki Robert sprawia, że dwór Izabeli zamiera w odrętwieniu. Robert budzi tylko ukochaną i siłą pragnie się do niej zbliżyć. Wte­dy lzabela błaga niebiosa o łaskę dla siebie i dla nie­go. Robert wyrzeka się władzy zła i łamie gałązkę. Dwór budzi się: Robert musi salwować się ucieczką przed gniewem rycerzy.

Akt V

Robert chroni się przed gniewem swoich prześladow­ców w kościele. Tutaj Bertram wyjawia mu, że jest je­go ojcem i prosi, aby zapisał duszę piekłu, w przeciw­nym razie zostaną na zawsze rozdzieleni. Robert jest już gotowy to zrobić, ale przybiega Alicja i wręcza mu testament matki, w którym ta ostrzega syna przed Bertramem. Jako doczesna wysłanniczka jego matki, Alicja walczy z Bertramem o duszę Roberta. Kiedy wy­bija północ, Bertram zstępuje do piekła bez swojego syna. Izabela prowadzi Roberta do ołtarza.