Robert, książę Normandii - tenor
Bertram, jego przyjaciel - bas
Książę
Grenady - rola niema
Król Sycylii rola niema
Izabela, księżniczka Sycylii,
jego córka - sopran
Alicja, normańska wieśniaczka - sopran
Raimbaud, jej narzeczony - tenor
Alberti, rycerz - bas
Herold - tenor
Zarządca króla Sycylii - tenor
Ksiądz - bas
Dama dworu Izabeli - sopran
Prapremiera: 21.11.1831, Paryż (Opera)
Robert, zesłany na Sycylię książę Normandii, zabiega o rękę księżniczki Izabeli. Korzysta przy tym z pomocy diabelskiego Bertrama. Alicja, dawna siostra mleczna Roberta i wierna służąca jego matki, otwiera mu oczy: Bertram jest jego ojcem, a równocześnie złym demonem, który kocha syna, ale może się z nim połączyć tylko w potępieniu. Z pomocą Alicji Robert zrywa przeklęte więzy i zdobywa Izabelę.
Akt I
Robert, z powodu wyuzdanego trybu życia, zostaje skazany na banicję i jest niechętnie przyjmowany również na Sycylii. Obcy rycerz Bertram przyłączył się do niego, służąc mu pomocą. Robert kocha z wzajemnością księżniczkę Izabelę i zamierza ubiegać się podczas turnieju o jej rękę. Normańska dziewczyna, Alicja, przekazuje mu testament matki. Robert postanawia, że przeczyta go dopiero wtedy, gdy będzie tego godny. Bertram namawia go do gry w kości, w której Robert przegrywa wszystkie pieniądze., a nawet swoją broń.
Akt II
Izabela wyposaża Roberta w nową broń, aby mógł walczyć w turnieju o jej rękę. Jednak Bertram udaremnia ich plan. Wyzwaniem na pojedynek rzuconym przez rzekomego rywala, księcia Grenady, zwabia Roberta do lasu. Robert nie zjawia się na turnieju o określonej godzinie, natomiast zjawia się tam stworzony przez Bertrama fantom księcia Grenady, który zdobywa rękę Izabeli.
Akt III
Demony grożą Bertramowi: jeśli do północy nie zdobędzie duszy Roberta dla piekła, sam zostanie przeklęty i na zawsze rozstanie się z Robertem. Robert wciąż jeszcze wierzy w wierną przyjaźń Bertrama, nie podejrzewa ani, że to jego ojciec, ani, że jest on demonem. Dlatego Bertramowi udaje się namówić Roberta do użycia cudownej broni, którą mógłby pokonać rycerza z Grenady. Bertram wywołuje najpierw grzeszne zakonnice z grobów, aby podczas bachanaliów skusiły Roberta do zdobycia gałązki św. Rozalii.
Akt IV
Za pomocą czarodziejskiej gałązki Robert sprawia, że dwór Izabeli zamiera w odrętwieniu. Robert budzi tylko ukochaną i siłą pragnie się do niej zbliżyć. Wtedy lzabela błaga niebiosa o łaskę dla siebie i dla niego. Robert wyrzeka się władzy zła i łamie gałązkę. Dwór budzi się: Robert musi salwować się ucieczką przed gniewem rycerzy.
Akt V
Robert chroni się przed gniewem swoich prześladowców w kościele. Tutaj Bertram wyjawia mu, że jest jego ojcem i prosi, aby zapisał duszę piekłu, w przeciwnym razie zostaną na zawsze rozdzieleni. Robert jest już gotowy to zrobić, ale przybiega Alicja i wręcza mu testament matki, w którym ta ostrzega syna przed Bertramem. Jako doczesna wysłanniczka jego matki, Alicja walczy z Bertramem o duszę Roberta. Kiedy wybija północ, Bertram zstępuje do piekła bez swojego syna. Izabela prowadzi Roberta do ołtarza.