Krystyna Szostek-Radkowa - mezzosopran

Jedna z najwybitniejszych polskich śpiewaczek, urodziła się 14 marca 1933 roku w Katowicach, w domu o artystycznych zamiłowaniach i patriotycznych tradycjach. Naukę muzyki rozpoczęła we wczesnym dzieciństwie pod kierunkiem swego ojca, znanego śpiewaka. Po ukończeniu w 1953 roku klasy śpiewu pod kierunkiem Ireny Faryaszewskiej w katowickim Liceum Muzycznym, rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach w klasie Adrianny Faryaszewskiej i Ireny Lenczewskiej. Katowickie Konserwatorium ukończyła w 1959 roku z najwyższym wyróżnieniem. Jeszcze w trakcie studiów rozpoczęła aktywną działalność artystyczną. W 1957 została zaangażowana do Opery Śląskiej w Bytomiu. Przez 5 lat była solistką tej Opery, po czym rozpoczęła długi okres triumfów w Warszawie. W Operze Warszawskiej, za czasów Bohdana Wodiczki, Krystyna Szostek-Radkowa miała coraz mocniejszą pozycję.

W 1958 roku zdobyła złoty medal na Międzynarodowym Konkursie w Tuluzie. Następne dwa lata przyniosły jej kolejne sukcesy konkursowe: w 1959 r. - II nagroda w Vercelli (pierwszej nie przyznano), w 1960 r. - III nagroda w Sofii. Zwycięstwa konkursowe oraz walory pięknego głosu artystki, wielka muzykalność, znakomita aparycja i talent aktorski szybko zwróciły uwagę zagranicznych impresariów. Efektem tego był triumfalny debiut Krystyny Szostek-Radkowej w Operze Wiedeńskiej (Eboli w Don Carlosie), a później 10-letnia współpraca artystyczna z Operą La Monnaie w Brukseli (partie Eboli, Ortrudy w Lohengrinie, Dalili w Samsonie i Dalili, Amneris w Aidzie). Jednocześnie artystka śpiewała na licznych premierach w Teatrze Operowym w Lyonie (m.in. Kundry w Parsifalu i Preziosilla w Mocy przeznaczenia). W 1981 roku odniosła wielki sukces w Balu maskowym (Ulryka) w Operze Paryskiej. Artystka występowała również gościnnie na scenach operowych Madrytu, Hamburga, Düsseldorfu, Berlina, Lubeki, Leningradu, Kijowa, Rygi, Budapesztu, Bukaresztu, Moskwy (Teatr Bolszoj) i Buenos Aires (Teatro Colón). Była uczestniczką wielu prestiżowych międzynarodowych festiwali muzycznych (Montreux, Besanson, Lyon, Linz, Lucerna, Rzym, Zagrzeb), w tym również Warszawskiej Jesieni (wymienić tu można jej udział w Królu Edypie Strawińskiego, Requiem Maciejewskiego, Pięciu pieśniach do słów Kazimiery Iłłakowiczówny Lutosławskiego, a przede wszystkim niepowtarzalną kreację Jessiki w prawykonaniu Jutra Bairda).

Jej rozległy repertuar oratoryjny obejmuje dzieła od Monteverdiego, poprzez Bacha, Haendla, Mozarta, Mahlera, Szymanowskiego po muzykę współczesną: Bairda, Lutosławskiego, Góreckiego, Pendereckiego. Do najlepszych jej kreacji należy rola Matki Joanny w Diabłach z Loudun Pendereckiego.

Wielkim sukcesem artystycznym Krystyny Szostek-Radkowej był udział w słynnym przedstawieniu Pierścienia Nibelungów Wagnera, wystawianego w międzynarodowej obsadzie w Warszawie na przełomie lat 1987/88.

Z koncertami oratoryjnymi i recitalami artystka objechała nie tylko całą Europę, ale także Afrykę i obie Ameryki. Z zespołem Kameralistów Filharmonii Narodowej przemierzyła niemal całą kulę ziemską. W sezonie 1993/94 artystka odbyła egzotyczne tournée po Puerto Rico, gdzie pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego wykonywała jego kompozycje oraz klasyczne dzieła oratoryjne.

Krystyna Szostek-Radkowa od wielu lat rozwija także działalność pedagogiczną, pracując jako profesor śpiewu na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jej liczni absolwenci odnoszą już znaczące sukcesy artystyczne w kraju i za jego granicami. Ukoronowaniem jej wysiłków na tym polu jest tytuł profesora, jaki otrzymała z rąk Prezydenta RP.